Menu:

MÓDLMY SIĘ:

 

Akt zawierzenia

Bożemu Miłosierdziu

Boże, Ojcze miłosierny,
który objawiłeś swoją miłość
w Twoim Synu Jezusie Chrystusie,
i wylałeś ją na nas w Duchu Świętym, Pocieszycielu,
Tobie zawierzamy dziś losy świata i każdego człowieka.
Pochyl się nad nami grzesznymi,
ulecz naszą słabość,
przezwycięż wszelkie zło,
pozwól wszystkim mieszkańcom ziemi
doświadczyć Twojego miłosierdzia,
aby w Tobie, trójjedyny Boże,
zawsze odnajdywali źródło nadziei.
Ojcze przedwieczny,
dla bolesnej męki i zmartwychwstania Twojego Syna,
miej miłosierdzie dla nas i całego świata! Amen.


Jan Paweł II, Kraków-Łagiewniki, 17.08.2002 r.

 

FACEBOOK:

PROGRAM UE:

dfhgrhgrsegwae

„Europejski Fundusz Rolny na rzecz Rozwoju Obszarów wiejskich:

Europa inwestująca w obszary wiejskie.”

Operacja pt. Wykonanie konserwacji zabytkowych organów w kościele M.B. Nieustającej Pomocy w Węglówce, której celem jest zachowanie dziedzictwa kulturowego poprzez remont zabytkowych organów

współfinansowana  jest ze środków Unii Europejskiej w ramach działania

„Wdrażanie lokalnych strategii rozwoju” – mały projekt

Program Rozwoju Obszarów Wiejskich na lata 2007-2013

ROK LITURGICZNY:

 

 

 

 Rok Duszpasterski 2023/2024

Uczestniczę we wspólnocie Kościoła

Losowe zdjęcia:





Celebracja Wieczerzy Wigilijnej

Data: 2020-12-20 01:12

 

Celebracja

wieczerzy wigilijnej

 

***

Boże Narodzenie
A.D. 2020

 


 „Życie ludzkie jest święte i nienaruszalne w każdej chwili swego istnienia”

(Św. Jan Paweł II, Ewangelium Vitae)

 

 

 

ŻYCZMY SOBIE Z CAŁEGO SERCA, 
ABYŚMY BYLI NIEUGIĘTYMI 
ŚWIADKAMI ŚWIĘTOŚCI ŻYCIA, 
KTÓRE OBJAWIŁO SIĘ W NARODZONYM

W BETLEJEM SYNU BOŻYM.

 

 

Arcybiskup Marek Jędraszewski

Metropolita Krakowski

 

Kraków, Boże narodzenie  A.D. 2020

 


Czuwanie i przygotowanie

- wprowadzenie

 

Na kartach Starego Testamentu czytamy, że Naród Wybrany podejmował wiele wysiłków, aby przygotować się do mających nadejść świąt: sprzątano domostwa, przygotowywano różnego rodzaju tradycyjne potrawy, tak by dzień świąteczny można było spędzić, jak nakazywało Prawo i własna pobożność.

Gdy jednak wnikliwie przestudiujemy zapisy Biblii, zauważamy, że o wiele ważniejsze od tych zabiegów było duchowe przygotowanie do przeżywania Bożych tajemnic. Dlatego noc poprzedzającą nadejście uroczystego dnia spędzano na czuwaniu i modlitwie. Tę praktykę przejął Kościół i od niepamiętnych czasów wskazuje wiernym, aby w wigilię świąt czuwali i modlili się. Słowo bowiem „wigilia” – od łac. vigilare – znaczy „czuwanie”.

W tradycji Kościoła szczególnie uroczyście obchodzone są dwie wigilie: Wigilia Paschalna oraz Wigilia Świąt Bożego Narodzenia. Ważnym momentem tej ostatniej jest wieczerza wigilijna, poprzedzona modlitwą rodzinną.

Nie inaczej będzie w tym roku, gdy o zmierzchu, w noc poprzedzającą Uroczystość Bożego Narodzenia, zasiądziemy do wigilijnego stołu. Należy więc pamiętać, by ten wspaniały rodzinny wieczór był głębokim duchowym przeżyciem.

Zanim zasiądziemy do wieczerzy, należy pojednać się z wszystkimi, którym wyrządziliśmy jakąkolwiek krzywdę. Słowo „przepraszam” powinno być skierowane do naszych sióstr i braci, których na co dzień spotykamy w domu, w pracy, w kościele oraz w wielu innych miejscach, gdzie przebywamy. Tym wszystkim, którzy nas w jakikolwiek sposób zawiedli należy powiedzieć wypływające z serca słowo „wybaczam”. Postawa przebaczenia, jak również pokora wobec własnych błędów mają swoje uwieńczenie w Sakramencie pokuty i pojednania. To właśnie dzięki niemu możemy otworzyć się na Miłość i następnie Nią żyć.

 

Celebracja:

„Wigilia Narodzenia Pańskiego”

 

Wigilia Bożego Narodzenia, przeżywana w gronie rodzinnym, powinna być szczególnie w tym roku uroczystą celebracją, w której jej uczestnicy w sposób bardzo świadomy przyjmą przychodzącego na ziemię Syna Bożego i zaproszą Go do swego życia.

Poniżej są podane propozycje pewnych elementów celebracyjnych, które mogą ubogacić to wydarzenie. Każda rodzina powinna je dostosować do własnych możliwości. Tradycyjnie w dniu Wigilii Bożego Narodzenia zachowujemy wstrzemięźliwość od pokarmów mięsnych.

Jednocześnie należy przygotować:

- krzyż lub figurkę Pana Jezusa w żłóbku,

- Pismo Święte,

- opłatki (wcześniej pobłogosławione przez kapłana lub diakona),

- świece (może to być świeca Caritas – wyraz naszej jedności z ubogimi dziećmi),

- dodatkowe wolne miejsce przy stole (jako wyraz otwartości wobec potrzebujących, a szczególnie bezdomnych, a także jako znak pamięci o naszych bliskich zmarłych)

- siano pod obrusem (jako symbol ubóstwa betlejemskiej groty oraz żłóbka, w którym Maryja złożyła narodzonego Jezusa)

 

Przebieg Wieczerzy Wigilijnej

 

Przedstawiciel rodziny, na przykład ojciec, rozpoczyna słowami:

 

P: W imię Ojca i Syna, i Ducha Świętego.

W: Amen

 

Następnie należy uroczyście zapalić świece.

 

P: Światło Chrystusa na oświecenie mroków grzechu i zbawienie świata.

W: Bogu niech będą dzięki.

 

Po zapaleniu świecy należy wprowadzić wszystkich, szczególnie najmłodszych domowników, w tajemnicę przeżywanej właśnie uroczystości. Można to uczynić następującymi słowami:

 

P: Moi drodzy, w dniu dzisiejszym wspólnie obchodzimy Wigilię Bożego Narodzenia. Dziękujemy Bogu za to, że tak umiłował świat, że dał nam swojego Jednorodzonego Syna, który narodził się z Maryi Dziewicy dla naszego Zbawienia. Dziękujemy, że pozwolił nam po raz kolejny doczekać Świąt i przeżywać je w radości i wzajemnej miłości. Chcemy pamiętać podczas tego posiłku o tych wszystkich, którzy dzisiaj cierpią głód na świecie, o chorych i naszych bliskich zmarłych. W przeżywanym przez nas trudnym okresie będziemy prosić Boga, by ustąpiła pandemia, która paraliżuje nasze życie religijne i społeczne. A teraz wysłuchajmy tekstu Martyrologium Rzymskiego.

 

Następnie jeden z członków rodziny odczytuje fragment z Martyrologium Rzymskiego, czyli oficjalnego opisu kalendarza liturgicznego.

 

Czytanie z Martyrologium Kościoła Rzymskiego:

 

W roku pięć tysięcy sto dziewięćdziesiątym dziewiątym od stworzenia świata, gdy Bóg stworzył na początku niebo i ziemię;

W roku dwa tysiące siedemset pięćdziesiątym dziewiątym po potopie;

W roku dwa tysiące piętnastym po narodzeniu Abrahama;

W roku tysiąc pięćset dziesiątym po wyprowadzeniu ludu izraelskiego pod wodzą Mojżesza z niewoli egipskiej;

W roku tysiąc trzydziestym drugim od czasu, gdy Dawid został namaszczony na króla;

W sześćdziesiątym piątym tygodniu lat według proroctwa Daniela;

W sto dziewięćdziesiątej czwartej olimpiadzie według kalendarza greckiego;

W roku siedemset pięćdziesiątym drugim po założeniu miasta Rzymu;

W czterdziestym drugim roku panowania Oktawiana Augusta, gdy na całym świecie pokój zapanował;

W szóstym okresie historii świata;

Zechciał Jezus Chrystus, Przedwieczny Bóg i Przedwieczny Ojca Syn, uświęcić świat przez swoje błogosławione przyjście.

Był On poczęty z Ducha Świętego i po upływie dziewięciu miesięcy narodził się jako człowiek w Betlejem Judzkim z Maryi Panny.

Święcimy narodzenie Pana naszego, Jezusa Chrystusa według ciała.

 

Po odczytaniu fragmentu prowadzący zachęca do wysłuchania tekstu z Pisma Świętego tymi słowami:

 

P: Z głęboką wiarą, jak to czynili nasi ojcowie, posłuchajmy słów Ewangelii, opisującej to najradośniejsze dla całej ludzkości wydarzenie narodzin Syna Bożego.

 

Po wprowadzeniu jeden z członków rodziny odczytuje z przygotowanej księgi Pisma Świętego następujący fragment Ewangelii:

 

EWANGELIA                                  Łk 2, 1-18

 

Z Ewangelii według świętego Łukasza

 

W owym czasie wyszło rozporządzenie Cezara Augusta, żeby przeprowadzić spis ludności w całym państwie. Pierwszy ten spis odbył się wówczas, gdy wielkorządcą Syrii był Kwiryniusz. Wybierali się więc wszyscy, aby się dać zapisać, każdy do swego miasta. Udał się także Józef z Galilei, z miasta Nazaret, do Judei, do miasta Dawidowego, zwanego Betlejem, ponieważ pochodził z domu i rodu Dawida, żeby się dać zapisać z poślubioną sobie Maryją, która była brzemienna.

Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i położyła w żłobie, gdyż nie było dla nich miejsca w gospodzie. 

W tej samej okolicy przebywali w polu pasterze i trzymali straż nocną nad swoją trzodą. Naraz stanął przy nich anioł Pański i chwała Pańska zewsząd ich oświeciła, tak że bardzo się przestraszyli. Lecz anioł rzekł do nich: «Nie bójcie się! Oto zwiastuję wam radość wielką, która będzie udziałem całego narodu: dziś w mieście Dawida narodził się wam Zbawiciel, którym jest Mesjasz, Pan. A to będzie znakiem dla was: Znajdziecie Niemowlę, owinięte w pieluszki i leżące w żłobie». I nagle przyłączyło się do anioła mnóstwo zastępów niebieskich, które wielbiły Boga słowami: «Chwała Bogu na wysokościach, a na ziemi pokój ludziom Jego upodobania».

Gdy aniołowie odeszli od nich do nieba, pasterze mówili nawzajem do siebie: «Pójdźmy do Betlejem i zobaczmy, co się tam zdarzyło i o czym nam Pan oznajmił». Udali się też z pośpiechem i znaleźli Maryję, Józefa i Niemowlę, leżące w żłobie. Gdy Je ujrzeli, opowiedzieli o tym, co im zostało objawione o tym Dziecięciu. A wszyscy, którzy to słyszeli, dziwili się temu, co im pasterze opowiadali. 

 

Po odczytaniu fragmentu z Pisma Świętego prowadzący mówi:

 

P: Wysłuchaliśmy słów Ewangelii o narodzeniu Jezusa Chrystusa w Betlejem. Był to opis wydarzeń, które dokonały się ponad dwa tysiące lat temu. Wierzymy, że Syn Boży stał się człowiekiem. Wierzymy również, że przychodzi On dziś do nas i prosi, abyśmy zrobili dla Niego więcej miejsca w naszych sercach i w naszym rodzinnym życiu. Chcemy to uczynić i wyrazimy to zarówno w znakach jak, i w słowach.

 

Następnie rozpoczyna modlitwę:

 

P: Anioł Pański zwiastował Pannie Maryi.

W: I poczęła z Ducha Świętego.

W: Zdrowaś Maryjo, łaski pełna, Pan z Tobą, błogosławionaś Ty między niewiastami i błogosławiony owoc żywota Twojego, Jezus. Święta Maryjo, Matko Boża, módl się za nami grzesznymi teraz i w godzinę śmierci naszej. Amen.

P: Oto ja służebnica Pańska.

W: Niech mi się stanie według słowa Twego.

W: Zdrowaś Maryjo…

P: A Słowo ciałem się stało.

W: I zamieszkało między nami.

W: Zdrowaś Maryjo…

P: Módl się za nami, Święta Boża Rodzicielko.

W: Abyśmy się stali godnymi obietnic Chrystusowych.

P: Prosimy Cię, Panie, wlej w nasze serca swoją łaskę, abyśmy, poznawszy za Zwiastowaniem Anielskim wcielenie Chrystusa Syna Twojego, przez Jego mękę i krzyż zostali doprowadzeni do chwały zmartwychwstania. Przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

P: Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu.

W: Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen.

P: Wieczny odpoczynek racz zmarłym dać, Panie.

W: A światłość wiekuista niechaj im świeci.

P: Niech odpoczywają w pokoju wiecznym.

W: Amen.

 

P: Wyznajmy wiarę w Boga, który nas miłuje, troszczy się o nas i dla naszego zbawienia stał się Człowiekiem.

W: Wierzę w Boga Ojca wszechmogącego, Stworzyciela nieba i ziemi, i w Jezusa Chrystusa, Syna Jego jedynego, Pana naszego, który się począł z Ducha Świętego, narodził się z Maryi Panny, umęczon pod Ponckim Piłatem, ukrzyżowan, umarł i pogrzebion. Zstąpił do piekieł, trzeciego dnia zmartwychwstał. Wstąpił na niebiosa, siedzi po prawicy Boga Ojca wszechmogącego. Stamtąd przyjdzie sądzić żywych i umarłych. Wierzę w Ducha Świętego, święty Kościół powszechny, świętych obcowanie, grzechów odpuszczenie, ciała zmartwychwstanie, żywot wieczny. Amen.

 

Po wyznaniu wiary następuje modlitwa wiernych.

 

P: Dziękując Bogu Ojcu za dar Wcielenia Jego Syna, módlmy się wspólnie:

 

Następnie jeden z domowników podaje intencje

 

L: Módlmy się o głęboką wiarę i odpowiedzialność za wspólnotę Kościoła dla wszystkich ochrzczonych. Ciebie prosimy.

W: Wysłuchaj nas Panie.

L: Módlmy się o dar mądrości i roztropności dla rządzących. Ciebie prosimy.

W: Wysłuchaj nas Panie.

L: Módlmy się o ustanie wszelkich konfliktów zbrojnych na świecie. Ciebie prosimy.

W: Wysłuchaj nas Panie.

L: Módlmy się o wrażliwość i troskę o ubogich, samotnych i bezdomnych. Ciebie prosimy.

W: Wysłuchaj nas Panie.

L: Módlmy się o ustanie trwającej pandemii. Ciebie prosimy.

W: Wysłuchaj nas Panie.

L: Módlmy się o życie wieczne dla naszych bliskich zmarłych.

W: Wysłuchaj nas Panie.

 

Następnie wszyscy odmawiają Modlitwę Pańską.

 

W: Ojcze nasz, któryś jest w niebie, święć się imię Twoje, przyjdź królestwo Twoje, bądź wola Twoja jako w niebie, tak i na ziemi. Chleba naszego powszedniego daj nam dzisiaj. I odpuść nam nasze winy, jako i my odpuszczamy naszym winowajcom. I nie wódź nas na pokuszenie; ale nas zbaw ode złego. Amen.

 

P: Uwielbiamy Cię, nasz Panie i Zbawicielu, który zamieszkałeś w Nazareńskiej Rodzinie, a dziś nawiedzasz naszą rodzinę, będącą domowym Kościołem. Napełnij nas swoim Duchem, abyśmy miłowali Ciebie całym sercem i darzyli siebie nawzajem szczerą miłością. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

W: Amen.

Następnie prowadzący bierze opłatki i rozdaje je całej rodzinie. Zebrani składają sobie życzenia, po czym zasiadają do stołu i spożywają posiłek.

W czasie rozdawania opłatków śpiewa się kolędę Wśród nocnej ciszy.

 

Wśród nocnej ciszy.

Wśród nocnej ciszy głos się rozchodzi:
Wstańcie, pasterze, Bóg się wam rodzi!
Czem prędzej się wybierajcie,
Do Betlejem pospieszajcie
Przywitać Pana.

Poszli, znaleźli Dzieciątko w żłobie
Z wszystkimi znaki danymi sobie.
Jako Bogu cześć Mu dali,
A witając zawołali
Z wielkiej radości.

Ach, witaj Zbawco z dawna żądany,
Cztery tysiące lat wyglądany,
Na Ciebie króle, prorocy
Czekali, a Tyś tej nocy
Nam się objawił.

I my czekamy na Ciebie, Pana,
A skoro przyjdziesz na głos kapłana,
Padniemy na twarz przed Tobą,
Wierząc, żeś jest pod osłoną
Chleba i wina.

W czasie spożywania wieczerzy wigilijnej należy zatroszczyć się o zachowanie rodzinnego i religijnego nastroju. Nie podaje się alkoholu. Należy także zrezygnować z oglądania telewizji czy słuchania rozpraszającej muzyki. Kiedy wieczerza wigilijna dobiega końca, można odmówić następującą modlitwę: 

 

P: Boże, nasz Ojcze, dziękujemy Ci za dar Twojego Syna, narodzonego dla naszego zbawienia z Maryi Dziewicy; dziękujemy Tobie za ten błogosławiony wieczór, za dary, które spożyliśmy podczas Wieczerzy i wszelkie dobrodziejstwa, którymi nas z miłością obdarzasz dnia każdego. Przez Chrystusa, Pana naszego.

W: Amen. 

P: Chwała Ojcu i Synowi, i Duchowi Świętemu. 

W: Jak była na początku, teraz i zawsze, i na wieki wieków. Amen. 

 

Ukoronowaniem radosnego świętowania Wigilii Bożonarodzeniowej jest uczestnictwo w Pasterce, czyli Mszy świętej sprawowanej o północy. Ci, którzy nie udadzą się w ten dzień do kościoła, zachęcani są, by uczestniczyć w tym wydarzeniu poprzez środki masowego przekazu.

Po zakończonej wieczerzy tradycyjnie rozpoczyna się śpiew kolęd i pastorałek.

Powrót do Strony Głównej
Projekt i realizacja: © 2011 by